Mój jedyny, najukochańszy i najsłodszy synuś na świecie bardzo polubił nocne harce ze swoim misiem Maurycym, którego dostał od  swojej cioci, na którą woła NIANIA ;D No, ale zacznę od początku;) Bartuś to bardzo energiczne dziecko, robi kilka rzeczy na raz i nigdy nie ma czasu na zmiane pampersika lub obcięcie paznokci ( dlatego często musimy  to robić na siłę, z wielkim niezadowoleniem pierworodnego) . Ciągle jest w ruchu ;) Uwielbia wszelkiego rodzaju wygłupy i zabawy ;) ostatnio bardzo spodobała mu się pewna zabawa ;D a mianowicie zabawa z jego psiakiem ;) Piesek ten to mała suczka - Miniu ;) mój 14-miesięczny synek bardzo ładnie i czysciutko potrafi wołać Miniu , żeby przyszła się z nim bawić; )no i ostatnio Bartolinek strasznie sie cieszy z dokarmiania, a raczej na siłe wpychania w psa różnego rodzaju jedzenia;) no a wiadomo głodny psiak nie odmówi, więc synek poszczuje pieska i trzyma w rączce z całych sił i się cieszy, wręcz płacze ze śmiechu jak pieskowi uda się zabrać choć okruszek jedzonka;) gorzej , gdy piesek juz nie ma ochoty jeść... Ale i z tym sobie mój synuś radzi ;) bierze wtedy chrupke lub ciasteczko i kruszy w rączkach i rzuca pieskowi na głowę;) i tak się wtedy smieje, że boki można zrywać.! Aż tańczy z zadowolenia;)   po takich zabawach pełnych emocji synuś ma niestety niespokojny sen... zauważyłam, że bardzo emocjonalnie do tego wszystkiego podchodzi a później skutki jego emocji przeżywam ja ;p np dzisiejszej nocy Bartolinek najpierw przez sen ( bo o czywiście to sprawdziłam! ) wołał : Miniu, Miniu , za jakiś czas też na śpiąco śmiał się w niebogłosy ( heh widząc śpiącego i smiejącego się synka sama zaczęłam się śmiać ;D ehh słodki widok ) . Jednak gdy wstał do niego po raz kolejny zobaczyłam śpiącego Bartka kłócącego się po swojemu i machającego rączkami , jakby  chciał komuś coś zabrac.... 

Ehh aż dziwne, że takie emocje objawiają  się u takiego dziecka ;)