Nie chcąc już ani straszyć a przede wszystkim zanudzać Dziewczyna na forum, stwardziałam, że najlepszym wyjściem będzie opisanie wspominania okresu ciąży i porodu na blogu-kto chce przeczyta, kto nie chce nie przeczyta... Pierwszy miesiąc: Gdy dowiedliśmy się o ciąży była wielka radość, strach, duma itd...pierwszy tegodnie jakoś zleciały, ale od 6-7tc samopoczucie było tak potworne, bóle brzucha, nudności, zawroty głowy. Mimo iż nasza lekarka powiedział żeby spokojnie, nie panikować i przyjść do niej jak wróci z urlopu... wybraliśmy się prywatnie do lekarza... No i nie wyszliśmy zadowoleni...ja byłam przybita…było mi przykro..lekarz nawet nie podał wieku ciązy, nie podał terminu porodu… Okazało się, że mam jakieś krwiaki na macicy, które zagrażają zarodkowi…w połaczeniu z tym co lekarz powiedział, albo raczej nie powiedział o terminie widziałam już wszystko w czarnych barwach. Dostałam 3*dziennie duphaston, luteinę, kategoryczny zakaz wychodzenia z łóżka, zakaz uprawiania sportów damsko-męskich, lekarka chciała mnie w szpitalu położyć, ale wolałam zostać w domu…no i czekaliśmy Zagrożenie minęło w 4 miesiącu  Po wizycie, na której okazało, że jest już wszystko ok. byliśmy wniebowzięci!!! W końcu zaczęliśmy się po prostu cieszyć!!! W 20 tygodniu z brodawek zaczęła wyciekać już siara trochę wcześniej –pomyślałam- ale chyba tak ma być. Wtedy tatusiowi udało się poczuć i zobaczyć rucha Maluszka

Ojjj, ja nam wtedy było dobrze:)

Dokładnie w 20 tygodniu i 6 dniu ciąży trafiłam do szpitala…miałam nieprzyjemne, trochę bolesne i dość częste twardnienie brzucha. Okazało się, że to skurcze macicy-ale na przepowiadające to trochę za wcześnie, a dodatkowo szyja macicy ma zły kształt.

W szpitalu byłam przez tydzień, leżałam z nogami ułożonymi wyżej niż głowa, kroplówką z siarczanem magnezu, 2*dziennie fenoterel- przeciwskurczowy, isoptin , luteina i no-spa..

Na szczęście wszystko dobrze się skończyło i mimo tych perturbacji donosiłam ciążę:]