Jeszcze teraz się trzęsę z przerażenia, a jednocześnie chce mi się śmiać!

Właśnie wracam z małą z podwórka. Agata oczywiście , pierwsze co zrobiła, to pobiegła do naszego pieska. Którego bardzo kocha, zresztą z wzajemnością.

Niuńka śmiała się w niebogłosy ,gdy piesek wesoło skakał w klatce, na jej widok :-)

Odwróciłam się dosłownie góra na 5 sekund, a to co zobaczyłam mało co nie zwaliło mnie z nóg!!!!

Agatka stała z buzią otwartą, wyłożonym jęzorkiem dosłownie przylepiona do klatki pieska!!!! A on lizał ją po buzi! Krzyczałam Agata tak nie wolno, ręką próbowałam jakoś oczyścić jej buzię i język.....

A co ona na to?

Jezdziła rączką po brzuszku, śmiała się i wołała mniam mniam!!!!

Już się boję , co ona jeszcze zdoła zrobić.