Autyzm to całościowe zaburzenie rozwojowe po raz pierwszy zidentyfikowane w latach 40. XX w. Do typowych cech autystycznych należą problemy we wchodzeniu w relacje z innymi ludźmi, komunikacją i wyrażaniem oraz rozumieniem emocji. Dziś uznaje się, że autyzm to szerokie spektrum problemów o różnym stopniu nasilenia: niektórzy autyści prowadzą samodzielne i niezależne życie, inni mają poważne problemy z przyswajaniem wiedzy i wymagają pomocy, jeszcze inni w ogóle nie są w stanie funkcjonować samodzielnie. Zdarza się, że autyści mają poważne problemy z przetwarzaniem sygnałów dźwiękowych, wzrokowych i zapachowych. Podłoże i przyczyny autyzmu nadal nie są jasne. Jak mówią specjaliści z NAS, są dziś poważne dowody na to, że autyzm może być powodowany przez różne czynniki natury fizjologicznej wpływające na rozwój mózgu. Wiadomo już niemal na pewno, że powodem nie jest deprywacja emocjonalna ani sposób wychowania. Możliwe, że wpływ na chorobę maja także czynniki genetyczne. Naukowcy starają się ustalić, które konkretnie geny mogą mieć na nią wpływ, ale ustalenie tego niewątpliwie zajmie jeszcze dużo czasu. Wielu autystów zostaje zdiagnozowanych dopiero w wieku dorosłym. Najnowsze badania, analizujące ponad 8 tysięcy przypadków osób autystycznych wykazały, że w 52 proc. przypadków chorzy byli początkowo błędnie zdiagnozowani. Co trzeci autysta ma poważne problemy psychiczne, spowodowane brakiem odpowiedniej pomocy i terapii.