1 wrzesnia, to wlasnie dzis byl TEN Wielki dzien, kiedy szlismy z Toba Coreczko, Twoja pierwsza droga do szkoly... -stroj galowy...i plecak na pleckach mialas, tak dzis pieknie wygladalas.

Usmiechnieta i dumna, pewna siebie szlas przed siebie...najszybciej z calej rodziny, tak do szkoly sie spieszylas...

Tym razem juz bylo zupelnie inaczej, niz wtedy kiedy prowadzilismy Cie do przedszkola...juz nie trzymalas nas za reke, szlas sama, dzielnie obok nas..Dumnie prezentujac swoj plecak, tak wazny jest przeciez dla ucznia! W nim przynioslas swoje 1sze ksiazki i zeszyty ze szkoly... Twoja buzke zdobil napiekniejszy usmiech, ten ktory tak kocham...To Usmiech ogromnej radosci i wielkiej ufnosci...

Zmiany wlasnie Dzis nastaly....Wzruszenie jak zwykle ogarnelo mnie, gdy wyszlas na srodek auli...z tym swoim plecaczkiem. Przez chwile przypomnialam sobie...siebie...Pamietam moj 1szy dzien w szkole, rowniez radosc w oczach mialam i wiedzialam, ze czeka mnie ''niezwykla przygoda..'' Ta radosc u wszystkich dzieci widzialam. Teraz stalam i Cie podziwialam, wlasnie za ta odwage i ogromne nadzieje, bo przeciez swietnie wiem, ze sobie poradzisz... Mam nadzieje, ze TEN radosny dzien zostanie w Twej pamieci na dlugo i w razie zwatpien doda Ci sil i energi do dalszego dzialania...

Samych sukcesow  w szkole zyczymy Ci Coreczko..