To sa slowa naszej Claudenki, ktore czesto wypowiadala, gdy szykowalam jej paszport do przedszkola. Jako ze mieszkamy w miescie granicznym- kazda wyprawa dzieci z przedszkola na polska ziemie- konieczne jest danie tego dokumentu.  Claudia jako juz STARSZAK czesto bywa z grupa starszakow zapraszana do polskiego przedszkola. Tam dzieci wspolnie ''integruja'' sie i np. poznaja polskie zwyczaje, ktorych tutaj nie ma...

Po kazdej takiej wycieczce, jak to dzieci...ogladaja swoje ''wazne dowody'' i tutaj pojawial sie problem, bo...''ja nie jestem juz Bejbasem, Mamo''-slyszalam. Sluszna uwaga mojej juz prawie 6letniej coreczki...;) Prowadzac i drazac dalej z nia temat, dowiedzialam sie dlaczego tak bardzo chce zmienic to foto.........

...dla mnie jest ono cudowen-urocze- Te Twe pyzate policzki- cudne usteczka, ktore by chcialo sie tylko calowac :) No i piekne-ogromne-ciemne oczeta :) ...Dla mnie ten Twoj ''bejbasowy'' obraz jest napiekniejszym wspomnieniem tych pierwszych Twoich osmiu miesiecy, ktore spedzilismy razem...bylas bardzo spokojnym bobaskiem i wcale tutaj nie widac, ze bylas niejadkiem..:)

................''Dzieci sie ze mnie smialy''- posmutnialas nagle...''Dlaczego sie smialy''-pytalam Cie dalej.  ''Bo tak nie wygladam dzis i nie mam wlosow...'' Widzac  Twoj smutek, postanowilam..''wporzadku kochanie, pojdziemy i zmienimy Ci zdjecie'' :) Ucieszylas sie, ze bedziesz wygladac jak teraz....:)

Tak wlasnie zrobilam i poszlysmy zrobic Ci Twoje drugie-paszportowe zdjecie :) Teraz widac, jak duuuzo sie zmienilas...:))