Ach, tu na tym blogu zajdzie zmiana!!!!! A raczej już zaszła. Żaneta odstąpiła mi to miejsce, bo jej się znudziło. Więc teraz ja! Smaki dzieciństwa - wcale nie same słodkie, pamiętam i rzadko wspominam. Smaki dzieciństwa moich synów - podobnie. Ale jak zebrać je wszystkie do kupy, uff, co za uczta! Jak na przykład ostatnia zasłyszana anegdota: Troje dorosłych jedzie autobusem miejskim (w Krakowie), obok siedzi zakapior (na jego widok aż strach się bać) i do autobusu wchodzi mama z czteroletnim rozwrzeszczanym bachorem (tak, drogie mamy, czasem nie da się inaczej nazwać dziecka, co oczywiście nie jest jego winą, przecież jest produktem wytworzonym przez rodzinę). Mama owego bachora, próbuje go okiełznać, ale daremnie. W końcu, zupełnie bezradna, mówi do wspomnianego zakapiora "Może Pan mu coś powie?". Na co zakapior z zaciętą gębą rzuca: "Jak skurw...nie przestaniesz się drzeć, to Cię zaje..." Dziecko milknie przerażone, a może raczej zdumione, a mama z lękiem zabiera je i ucieka na koniec autobusu. No cóż, tak to bywa, jak się prosi o pomoc w wychowaniu przygodnego zakapiora. Ciekawe, jak dzieciak zapamięta to spotkanie?