Witam w Maju....oj coś ta przerwa długo trwała...tak czasami bywa, ze chwilowo rezygnuje się z pisania. Zima nawet długo nas w swych szponach trzymała... Nareszcie jednak Wiosna sobie o nas przypomniała i łaskawie zawitala w całej pięknej i zielonej swej oprawie...Radości było przy tym co nie miara . W naszym życiu zaszły Wielkie zmiany...wraz z nadejściem wiosny, witalismy z naszą córeczka PRZEDSZKOLE ;-) Wielkie emocje, wielkie nadzieje...ach cóż nam w sercu się dzieje...początek MAJA miesiąc radosny i ta chwila ...oddania, rozstania...Przeżywam ten stan już po raz drugi i wcale łatwiej nie jest. Choć dobrze, ze to z mojej strony są te mieszane emocje (przynajmniej w pierwszych dniach)...Lilka odwazna była, ciekawa...Długo była przez nas przygotowywana na to rozstanie. Dość gładko poszło, corcia odważnie maszerowala do przedszkola z nami...podskakujac i podspiewujac ..."idzie sobie przedszkolaczek , nie grymasze i nie placze"..Dumnie niosąc swój plecaczek. 

Po kilku dniach euforii przyszła i ta której obawiają się wszyscy rodzice...chwila bolesnego rozstania...Nas to również dotknęło, dość szybko i niespodziewanie...polaly się lezki. Teraz to już z dystansem łatwiej, te chwile opisać.. Szczęście, ze żal i smutek Lilki znikał wraz mamy rozstaniem ;-) Panie wspaniale zajely mysli coreczki i...koniec bylo z lamentowaniem. Radosc ponownie zawitala na Lilki twarzy: ''Co tez sie jutro ciekawego w przedszkolu wydarzy??'' 

Z kazdym kolejnym dniem mi samej jest latwiej ogarnac ta chwilowa pustke, bo za kilka godzin wyslucham zachwytu i szczegolowych relacji mojej dzielnej coreczki..jaki to byl ciekawy dzien spedzony z dziecmi.