... Nareszcie wróciła szara rzeczywistość, to jednak prawda że każda znana rutyna i monotonia z nią na czele jest lepsza od ciągłych rewelacji. Małemu nie sprzyjał ciągły rwetes, chałas zwiazany ze świętami, niby jak każde z tych świąt urok posiada i magię, ale czy tak małe dziecko to docenia, wie o czym mowa? jemu wszystko jedno byleby cyc był pod ręką i na żadanie, byleby pieluszka była sucha, w tedy i sen spokojny i gębulka uśmiechnięta. A Kornelia? tak nadawałoby się użyć parę słów na temat starszej siostry o którą się bałam a zwłaszcza jej zazdrość której nie było...Tak ta to potrafi go uśpić wożąc wózkiem, ma cierpliwość której nie kiedy mnie brakuje, potrafi rozmawiać z nim, czytać ksiażki, recytować wiersze, śpiewać piosenki a on słucha i głuży , pierwsze słowa jakże wazne a gu i świat wariuje...Moje kochane dzieciaczki bez których nie widzę siebie i dnia następnego...