Pojawiam sie i znikam

Teraz juz kompletnie brakuje mi czasu na wiele rzeczy. Dzien Dziecka nie trwa jeden dzien w roku, trwa non stop. To niesamowite jak dziecko potrafi wywrocic swiat do gory nogami. W porzadku, minal juz roczek mojej malej Poli, powinnam sie dawno pozbierac. Tak mi sie wydawalo... Pozbieralam sie z wieloma rzeczami, zachowalam nawet prace na caly etat. Wiekszosc tutejszych mam wraca na pol etatu. Ja chcialam byc bohaterka dla samej siebie i pokazac, ze wlasciwie Pola nie zmienila moich zawodowych ambicji. Jest jednak coraz ciezej. Ja wciaz mam swoje aspiracje, a Pola potrzebuje stymulacji:). Oczywiscie wszystko mozna pogodzic, z pomoca dobrego S. Coveya i jego cudnej ksiazki na temat organizacji czasu na przyklad. Nie jestem jednak w stanie poswiecac teraz moich godzin snu na reszte niezalatwionych rzeczy. Jestem ponownie w ciazy i czuje sie strasznie zmeczona, szczesliwa ale baaaardzo zmeczona! Najbardziej w takich momentach pomaga mi moja malutka Pola - usmiechnie sie, przytuli do mnie, powie swoje nowo poznane slowko 'daj' i wszystko wraca do normy. Naklady energii odbudowane!