Jak urodził sie mój synek, wiedziałam, że będę chciała go nosić na rękach i przytulać jak najczęściej.

Nic to, że niektóre poradniki czy doświadczeni starej daty grzmią, że to rozpieszczanie dzieci i że potem będę musiała już tak nosić cały czas.

Ale jak tu nie wziąć na ręce takiej kruszynki i nie tulić, kiedy płacze. Można wsadzić smoka, albo pierś z mleczkiem, ale przecież maluszek nie zawsze jest głodny. A wetknięcie dziecku smoka, kiedy płacze, to trochę tak, jakby nam ktoś zatkał usta, gdy coś mówimy.

Ja tam brałam na ręce i nosiłam. Jestem za noszeniem, jak najczęściej! Juz nigdy potem w życiu człowiek nie może czuć się tak dobrze i bezpiecznie, jak w objęciach mamy

A jak ktoś ma ciężkie dziecko, tak, jak mój synek, to może nosić maluszka w chuście i być z nim blisko, przy piersi, niemal cały dzień. A ręce wolne i mnóstwo rzeczy można zrobić w tym czasie, bedąc cały czas w ruchu.

Dzieci uwielbiają być noszone. W chuście mogą sobie smacznie spać, bo mama poruszając się, kołysze jak do snu. A jak podrosną, to można wrzucić malca na plecy i z tej perspektywy, ciągle czując ciepło mamy, ogląda sobie świat.