O tak.

To jeden z moich gorszych dni. Mąż w pracy a ja w domu z moimi dwoma krzykaczami. A uwierzcie, mają nieziemskie możliwości, ilość decybeli jest porażająca. Zresztą w naszym domu zawsze było głośno. Jak się Adaś urodził mąż sobie kupił korki do uszu. Rodzina krótko się z niego śmiała i całkiem szybko wszyscy wykazywali zrozumienie.

Dziś jest jeden z takich dni kiedy zachowują się jakby się szaleju najedli (cokolwiek to znaczy). Albo beczą na zawołanie, albo Adaś (3 latka) dokucza Jackowi (8 miesięcy), albo wszyscy naraz chcą siedzieć na kompie, a determinacja najmłodszego czasem mnie szokuje. Grzechotka? Za kogo ty mnie masz?!! Klawiatura to jest współczesna zabawka!

Mam dość, ale i tak ich kocham. Mam nadzieję, że pisanie podziała terapeutycznie i nie zwariuję:)