Od niedzieli trwa wielka dyskusja: czy dziennikarka Gazety Wyborczej, która opisała w felietonie, jak jedna z mam zmieniała dziecku pampersa przy stole w restauracji, zaatakowała wszystkie matki, czy też może - jedynie wytknęła to, że niektórzy po prostu nie umieją się zachować w miejscu publicznym. Czytałyście?

Ja czytałam. I mam mieszane uczucia. Dla mnie sytuacja, jaką opisała Agnieszka Kublik jest zwyczajnie - nie do przyjęcia. Wiadomo, że dzieci chodzą w pampersach. I wiadomo, że w przypadku "grubszej sprawy", pampersa trzeba zmienić. Ale, hmmm - robi się to zawsze w ustronnym miejscu. Nawet w domu, gdy przyjmowaliśmy gości (rodzinę, przyjaciół, często dzieciatych) na zmianę pampersa udawaliśmy się do innego pomieszczenia, niezależnie od zawartości pieluchy.

I tak. Zdecydowanie wolałabym zmieniać pampka w toalecie, pozbawionej przewijaka - na zamkniętej desce (oczywiście - na podłożonej macie). Albo poprosiłabym obsługę o wskazanie miejsca, w którym dziecko można przewinąć. Przede wszystkim jednak, wybierając się na obiad czy spotkanie sprawdziłabym (co tam sprawdziłabym, sprawdzałam po prostu w swoim czasie), jak restauracja jest przygotowana do przyjęcia najmłodszych gości.

Atakujący Agnieszkę Kublik za "mamofobię" twierdzą, że 90 proc. polskich lokali nie ma przewijaków. Nie wiem, skąd te dane. Tekst opisuje sytuację w warszawskiej restauracji - a w stolicy nie brakuje lokali przyjaznych rodzinie. Pewnie byłoby fajnie, gdyby każdy lokal miał przewijak i inne udogodnienia dla dzieci. Ale jeśli nie ma? Rodziny powinny go omijać, po prostu. Wybierać inne.

A wy co myślicie na temat "afery pampersowej"?