Blog mamy eBobasa

Wszyscy się bardzo cieszyli i bili brawo! To ja też klaskałem, a co?

Picasso! Mama powiedziała, że na pewno będę znanym malarzem. Abstrakcjonistą, czy jakoś tak. Ciekawe, czy oprawi mój obraz w ramkę?

O tym, że eBobasowa Książeczka Zdrowia Dziecka jest ciekawą, przyjazną, dającą wiele możliwości dokumentowania rozwoju waszych bobasów, już pisaliśmy na portalu wielokrotnie. Ale czy wszyscy zdają sobie sprawę, że może być też naprawdę użyteczna, i pomóc nam rozwiązać problem, który tylko na pozór wygląda banalnie?

 

Gdy po porodzie odbierałam wypis ze szpitala, razem z tradycyjną Książeczką Zdrowia Dziecka, usłyszałam od lekarza: - Książeczki proszę pilnować jak oka w głowie. Drugiej pani nie dostanie.

 

Pilnuję, oczywiście. Książeczka leży w specjalnej teczce, w bezpiecznym (poza zasięgiem rąk malucha) miejscu. Ale przecież wypadki chodzą po ludziach - zabieram ją, gdy idziemy do lekarza (naturalne), gdy wyjeżdżamy do rodziny czy na wakacje (też naturalne). Co by się stało, gdybym ją jednak zgubiła (tfu, tfu).

 

Byłby duży problem. Przekonała się o tym czytelniczka "Gazety Wyborczej" . Nie tylko bardzo trudno otrzymać po raz drugi papierową książeczkę (jest to możliwe tylko w szpitalu, w którym dziecko się urodziło), ale odtworzenie jej zawartości (poza szczepieniami, które są dokumentowane w prowadzonej przez lekarza karcie szczepień) będzie długotrwałą i żmudną procedurą (wymagającą przypomnienia sobie, kiedy i z jakim problemem byliśmy u lekarza).

 

Pani Marcie, bo tak ma na imię bohaterka tekstu, byłoby o wiele łatwiej, gdyby miała swoją internetową KZD - i systematycznie ją prowadziła, nie sądzicie? Oczywiście - i tak musiałaby odtwarzać papierową KZD, bo to jest jedyny dokument stanu zdrowia dziecka, ale mogłaby to zrobić np. w gabinecie pediatry, umożliwiając mu dostęp do eBobasowej KZD.

 

Pomyślcie o tym! Internetowa Książeczka Zdrowia Dziecka na prawdę może się przydać!

Mama zabrała mnie na zjeżdżalnię. Chciałbym tak śmigać jak starsze dzieci, a ona trzymała mnie i wcale nie dała zjeżdżać. Ej, mamo - co to za zabawa?

Chłopcy podobno zaczynają mówić później niż dziewczynki, ale już mi było żal mojego taty, który bardzo czekał na to słowo i trochę był zazdrosny o moje "mama". No to powiedziałem ;)

Na dobre pożegnałem się z butelką. Zaczynam nowe życie, niekapkowe. Tylko dlaczego jednak jestem pokapany herbatką?

To była całkiem przyjemna wyprawa. Głównie spałem

Rodzice posłuchali doktora i zaszczepili mnie przeciw ospie wietrznej. To szczepienie jest zalecane, i trzeba za nie zapłacić. Chyba warto!

Mówi się, że na pierwszy roczek dziecko potraja swoją wagę urodzeniową. No to melduję wykonanie zadania z nawiązką, prezesie! ;)