Wczoraj spędziłam cały dzionek tylko z synami, bo mąż był w pracy i wrócił dopiero dziś rano. I jakoś po południu wkurzyłam się na Ksawka i dostal ode mnie w dupcię. Nie jestem z tego zadowolona, ale stało się. Synuś rozpłakał się i uciekł do sypialni. Po jakimś czasie poszłam zobaczyć, co on tam robi? A Ksawek leżał w łóżku. Gdy podeszłam do niego zrobił ustka w podkówkę i oczka mu zalśniły od łez. Spojrzał na mnie i powiedział : ŻE CHCIAŁBY MIEĆ INNYCH RODZICÓW!!! Wiecie jak mnie zatkało?????????!!!!!!!!!!!!!!!! Wyżalił się, że nie lubi, jak  Patryś go bije, jak rodzice na niego krzyczą i jak dostaje od nas czasem klapsa. Ale jak już mi mowa wróciła, bo na początku to mnie zatkało, to powiedziałam mu, ze co do Patryka to jest niesprawiedliwy! Bo on też bije brata, a nie tylko brat jego! A rodzice po prostu są wybuchowi i wiedzą, ze źle robią i przykro nam, ze tak postępujemy z nim, ale on też ostatnio więcej pyskuje do nas, nie słucha nas i dlatego my się denerwujemy. Niby to zrozumiał, ale za chwilę zaczął porównywać swoje życie do życia bohaterów z bajek. A z tym było mi ciężko walczyć i tłumaczyć! Chodzi mi o to, ze mówił, że ten czy tamten bohater ma takie fajowe zabawki, których on nie ma, że Olinek Okrąglinek z bajki ma w domku fajny garaż, w którym czasem bawi się z tatą, a my nie mamy garażu ( my w ogóle nie mamy swojego domku, bo wynajmujemy mieszkanko w bloku).  Że to czy tamto w bajce mu się podoba itp, itd. Starałam się mu tłumaczyć, że bajka, to bajka, fikcja, coś wymyślonego. A my żyjemy nie w bajce, tylko w prawdziwym życiu. Tylko jak tu mu wytłumaczyć - co to jest to prawdziwe życie? Z natury jestem gadułą, ale w tym momencie zabrakło mi słów! Bo nie wiedziałam jak mu to wytłumaczyć! I po prostu go przytuliłam, powiedziałam, że i braciszek i rodzice baaaaardzo go kochają i postaramy się uspokoić i nie denerwować się tyle. A poza tym on też ma nas słuchać. I prosiłam by więcej nie mówił, ze chciałby mieć innych rodziców, bo i tacie i mamie jest bardzo przykro słuchać takich słów.