Byłam u mojej dr, twierdzi, że to chyba chłopiec, ale jeszce nic pewnego. Przyznam sie, ze liczylam na dziewczynke, tak, wiem jak to brzmi bo nade wszystko chcialabym, zeby bylo zdrowe, a kiedy sie jest w ciazy takie slowa nabieraja jeszcze wiekszej wagi. Te moje mysli krązace wokol dziewczynki wziely sie chyba z tego, ze nie potrafilam dlugo traktowac dziecka bezosobowo, musialam w jakis sposob o nim myslec, nazywac, tworzylam sobie jego obraz, snilam o nim. Takie upostaciowanie wydaje mi sie naturalne, tym bardziej, ze w  zupelnej nieswiadomosci wytrzymalam prawie 30 tygodni. Zwykle przeczucia mnie nie myla, zwlaszcza w tak waznych sprawach, ale od poczatku wszystkie znaki na niebie i ziemi mowil co innego, a ja upieralam sie przy swoim. Mimo, ze czytam, nie wiem jak opiekowac sie chlpcem, jak wychowac go na dobrego chlopca, pewnego swojej wartosci, a w koncu odwaznego męzczyzne; niby tak, jak dziewczynke bo pewnie fundamenty w wychowaniu sa takie same, ale jednak, ale... i tu- od czego jest tata :). Byc moze historia musiala zatoczyc kolo i urodzi sie chlopiec- Maceli, jak mój kochany pradziadek.

Z czasem jest coraz trudniej, gorzej spię, kregoslup daje popalic i ogolnie samopoczucie. Jest mi ciezko doslownie i w przenosni bo brzuch jest naprawde duzy, jeszcze na sierpniowym forum takiego nie widzialam. W 29 tygodniu wazyl 1825, dr twierdzi, ze jak w 32 tygodniu, moze w istocie ciaza jest te 2 tygodnie do przodu. Podobno ma duza glowke, przestraszylam sie troche bo ciezko sie z ta dr dogadac, wiec wychodzi na to, ze po prostu jest duzy, ale wszystko, co mowi, mowi bez przekonania. Tym razem byl ze mna "M" nawet sie usmiechala i powiedziala wiecej niz zwykle, tzn. i tak niewiele. Pokazala serce i pecherz moczowy oraz domniemana plec.  Pojdziemy ten raz prywatnie zeby sie upewnic i tak juz nic nie zmienmy, ale dobrze wiedziec. Chce miec porownanie, jak jest na NFZ i prywatnie, nigdy nie bylam. Nie bede brac zadnego 4d i cudow na kiju, z rszta na to za pozno. Zwykla wizyta kontrolna z USG.