Poranek zaczął się jak zwykle, szybkie śniadanie, przewijanie, ustalnie Ty robisz to, a ja to, żadnych czułych słówek, ot tak rutyna dnia codziennego, a przecież miało być tak magicznie, bo w końcu mamy Dzień Matki. No cóż trzeba zabrać się za gotowanie obiadu i sprzątanie, bo za mamę nikt tego nie zrobi, ale przecież to,w tym, że spędzamy razem dzień i dopisuje nam zdrowie jest ukryta ta magia. Mama bez względu na dzień jest mamą, która kocha, pociesza i czasem krzyczy, bo przecież bywa też zmęczona. Zdarza jej się płakać z bezsilności, ma czasami ochotę wyjść z domu i uciec daleko, by móc wykrzyczeć swoją złość. Po chwili jednak pragnie wrócić do swojego dziecka, bo czuje w sercu pustkę. Po raz kolejny zmienia pieluchę, wyciera brudną buzię, kąpię i daje buzi na dobranoc, nie śpi w nocy, czuwa i jest zawsze.

Kiedy zobaczyłam na teście ciążowym dwie różowe kreseczki, byłam jednocześnie szczęśliwa i przerażona. Jak to będę mamą? Będę dla kogoś najważniejszą istotą na ziemi? Czy sobie poradzę? Wiele pytań kłębiło się w mojej głowie, ale radość i spełnienie wygrały.  Gdy kreseczki z testu stały się realną córką, którą mogłam nareszcie dotknąć, poczułam jak to jest naprawdę. Wcześniej nie sądziłam, że moje serce może złamać się na pół i oddać swoją część innej istocie. Odczuwam co to strach, za każdym razem gdy dzieje się coś niedobrego z dzieckiem i wielką miłośc, gdy ona przytula się do mnie i spokojnie zasypia. Bycie matką to dla mnie wypełnienie moich wszystkich największych marzeń, ale również rozterki szarości dnia. Nie potrzebuje specjalnego dnia do świętowania, bo mój każdy taki jest. Córka tak samo szarpie mnie rano za włosy, żebym się już obudziła, tak samo zmieniam jej pieluchę i robię śniadanie. Bawię się z nią jak codzień i patrzę jak się rozwija. Kiedy patrzy na mnie swoim niebieskimi oczami, to widzę w nich dwie iskierki miłości przeznaczone tylko dla mnie. Jestem jej całym światem, a ona moim i to jest największe szczęście jakie może mnie spotkać w ten zwykły majowy dzień