Dzisiaj Światowy Dzień Pluszowego Misia. Podoba mi się to święto. Któż z nas nie miał w dzieciństwie misia, który był jego najlepszym przyjacielem i powiernikiem tajemnic. Miś ma do siebie, że jest zazwyczaj mięciutki, śliczny i tak wspaniale się z nim zasypia. I chociaż po jakimś czasie nieco spłowieje, przyniszczy się, ma przyszywane ucho to dla dziecka pozostaje na zawsze tym kochanym, ulubionym misiem, którego nie zamieni na żadnego nowego. Co w tym jest? Jaka tajemnica w tym tkwi? Nie wiem, ale wiem, że do dziś pamiętam swojego ukochanego misia, brązowego w spodenkach w czerwono-czarną kratkę. Nie rozstawałam się z nim ani na krok. Kiedy szłam po raz pierwszy do szkoły, rozpłakałam się, bo nie mogłam go ze sobą zabrać. Wychowywałam się w biednej rodzinie, więc misia miałam jednego. Dzisiaj dzieciom kupuje się wiele misiów lub dostają je w prezencie. Nie zmienia to jednak faktu, że tak jak przed laty pałają sympatią i miłością do jedynego, wybranego misia. Po prostu fenomen misia pluszowego.