Starania, starania i jeszcze raz starania...

Hej, jestem Aga :) Tak w skrócie o nas :)

3 grudnia 2011 będziemy świętować 4 rocznicę naszego związku, od 2 miesięcy i 13 dni tworzymy małżeństwo. :) Jeśli chodzi o starania to praktycznie od początku się nie zabezpieczaliśmy, w lutym będą 4 lata, świadomie o dziecku myślimy od ok 2 lat jednak gdy nas ktoś pyta o długość starań to odpowiadamy że 4 lata... Bardzo pagniemy maleństwa, jesteśmy po podstawowych badaniach, teraz jesteśmy na etapie testów owualcynych które od 2 miesięcy równo 13 dnia cyklu pokazują dwie kreski czyli mamy "jajo" :) Wizytę u mojej ginekolog mam na początku grudnia, jedkach chyba pójdę wcześniej do niej prywatnie gdyż 16  listopada mam usg dopochwowe i chciałabym się z nią jak najszybciej skonsultować. Myślę że skieruje na bdania mojego męża i zobaczymy co będzie dalej...

Jeśli chodzi o moje nastawienie psychiczne to mogę szczerze powiedzieć że jest coraz gorzej, popadam w paranoje, wiem że to niedobrze i powinnam nad tym zapanować jak naszybcjie, tylko jak wytłumaczyćto sercu które na widok matki z dzieckiem albo co gorsza kobiety w ciąży wyrywa mi się z piersi, odruchowo odwracam głowę za każdym jednym wózkiem jaki widzę na ulicy, mam wrażenie że wszyscy dookoła mnie są w ciąży, co chwilę dowiaduję się o ciążach znajomych któe chociaż wiedzą w jakiej jesteśmy sytuacji wcale nad sobą nie panują, chwalą się, opowiadają o mdłośniach, narzekają a mnie w środku rozrywa z rozpaczy i bólu, niejednokrotnie z zazdrości chociaż wstyd się przyznać do tego... :( Nie kompletuję jeszcze wyprawki chociaż mam zamiar zacząć, wszyscy mówią że mam tego nie robić jednak ja czuję że to może  być dobra wróżba, że może gdy maleństwo będzie wiedziało że czekamy na nie, że ma już swoje kapcioszki, misia, kocyk i śpioszki to samo się pojawi... Tak bardzo bym już chciała zostać mamą...

Mój mąż jest na ogół cichy i nie mówi tego co myśli jednak znam go na tyle że widzę jego ból gdy znowu dostaję okres, czuję że zawodzę, nie daje mi tego odczuć, wręcz przeciwnie, podnosi mnie na duchu jednak tak o niczym innym nie marzę jak o dziecku...