Pobyt na patologii ciaży wzbogacił mnie o nowe doświadczenia. Na szczęście nie musiałam zostawać tam na dluzej, wolała bym być w domu kiedy mąż wraca po prawie miesiącu z wyjazdu. Spędziałam na kortarzu OPC ok 6 godzin, ale do łóżka nie dałam się położyć. Jednak nie miałam na co narzekać, wszyscy byli bardzo sympatyczni, poznałam fajna babeczkę i miałam okazję pierwszy raz posmakować szpitalnego jedzenia :P

Najażniejsze jednak, że dowiedziałam się jak będę rodzić. Jednak cesarka. Z jednej strony nie bedę musiała się martwić o ból, czy o to że będę się męczyć wiele godzin. Z drugiej jednak, czuję, że ominie mnie coś wyjątkowego, coś co w pewnym stopniu zwiekszy więź między mną a moim dzieckiem, jakiś aspekt kkobiecości.

Jednak jeżeli chcę oglądać,moje maleństwo muszę je widzieć...

Pozdrawiam