minol rok

witajcie.minol wlasnie rok od przyjscia na swiat mateuszka i choc teraz niewyobrazam sobie zycia bez mojego sloeczka to wtedy bylo zupelnie na odwrót ,kupiony dom i ulozone zycie zawodowe dzieci odchowane,myslalam mam 33lata i znow moge zyc pelnia zycia a tu nagle jak grom z jasnego nieba dowiaduje sie o ciazy placz i niedowiezenie...przeciez bralam tabletki.....ciaza nieliczac pierwszych miesiecy byla ok potem porod i mala kruszynka lezaca obok tak bardzo juz kochalam to dziecko.mimo trudnosci z jakimi zmagalismy sie w tych 12stu miesiacach chorob nieprzespanych nocy nawet teraz maly potrafi sie jeszcze obudzic w nocy na male co nieco codziennie wstaje rano z usmiechem i patrze jak z kazdym dniem coraz wiecej potrafi zrobicmaly czlowiek.kiedy slysze tupot malych stópek i slowo mama albo gdy kladzie glowke na moje kolana robi mi sie tak cieplo na sercu i mysle wtedy jakie puste bylo by moje zycie bez tej istotki.istotki ktora ma tez swoje chuorki psoci ile sie tylko da a najlepej w tedy gdy mama nie patrzy a jednak tak slodkiej ze nawet najlepsza czekolada nie moze sie rownac z ta slodycza.dz beda goscie babcia dziadek ciocie wujkowie duzy tort i 1-sza swieczkamoj maly odkrywca przestaje byc niemowlakiem i staje sie dzieckiem przed nim nowe odkrycia wyzwania powodzenia i porazki, aja jako mama jestem dumna i ciesze sie ze mio roznych rad podjelam slusza decyzje i ten maly czlowieczek jest teraz z nami.