Powrócę do najpiękniejszego okresu mojego życia-do czasu kiedy dowiedziałam się że zostanę mamą,że noszę w sobie największy skarb świata,mojego świata:)

Po 3 miesiącach starań pojawiły sie 2 upragnione kreseczki.Trudno było w to uwierzyć wieć wysłałam tatusia po klejny test zaznaczając by nikomu jeszcze nic nie mówił.Wrócił z testem i wiadomością że wszystkich obdzwonił!I tym razem wyszły 2 kreseczki!!!Moja rodość była nie doopisania!!!Oczywiście poryczałam sie jak dziecko.Było to 22 listopada 2008 roku.4 dni później lekarz potwierdził byłam w 5 tyg.5 dniu ciąży!!!  

                                                             Jesteś już częścią mnie 

                                                            choć nie ma jeszcze Cię

                                                                     na świecie tym

                                                            to już kontakt z sobą mamy

                                                           mentalnie się wyczuwamy!

 Całą ciążę znosiłam bardzo dobrze.Do 7 miesiąca gdyby nie rosnący brzuszek nie wiedziałabym pewnie że jestem w ciąży.Ostatnie 2 miesiące były troche gorsze.Bolały mnie plecy i robilo mi się słabo.Nigdzie nie mogłam chodzić sama.O zakupach nie było mowy, bo jak tylko weszłam do sklepu od razu odpływałam.

                                                       To wręcz  magiczny dla mnie stan

                                                       wiedzieć,że we mnie jest taki" skarb"

                                                       I móc odczuwać dnia każdego

                                                       ten kontakt-coś tak niezwykłego

21 lutego wieczorem kiedy leżałam poczułam coś dziwnego.Krzycze do taty maleństwo kopie!!!Nie byłam pewna czy to jest to czy cos innego ale to było to i od tego czasu regularnie kapałas mamusię i to porządnie!!!wiercipięta straszna byłas i nieźle dałaś mi popalić z tymi kopniakami!

                                                   Jest to wspaniałe doświadczenie

                                                   maleństwo me czuć ruchy Twe

                                                   I dla mnie wielkie uspokojenie

                                                  że wszystko u Ciebie jest ok

14 lipca 2009 roku poszłam do lekarza na kontrole.Termin porodu miałam wyznaczony na 24 lipca.Jednak byłam w takim stanie,że lekarz powiedziała,że moge urodzić w każdej chwili.Umówiliśmy się,ze następnego dnia zjawię się rano w szpitalu.O godz.7 pojawiłam sie na izbie przyjęć a o 8:15 wprowadzono mnie na porodówkę a o 16:25 miałam już przy sobie najpiękniejszy i najcenniejszy skarb -Ciebie moja kochana córeczko!

                                                 Teraz Ty będziesz moim natchnieniem

                                                 poematem niezliczonych słów

                                                mą radością,miłości promieniem

                                                dzieckiem moim ,spełnieniem snów