Marcelina Jowita 29.03.2014

Rewolucja jaką mogę określić do tej pory NAJWIĘKSZĄ w swym życiu rozpoczęta :)

Dosłownie 5 minut temu odeszłam od łóżeczka,w którym pomimo zapowiedzi 3100g wagi - leży Kruszynka o długości 57cm i ku zdziwieniu 3720g ciężaru:)

Urodzona 6 dni po terminie,nadal w 40 tygodniu,jednak chwilę przed północą,a mianowicie o 22:25:). Podkreślić mogę,że rozpoczęło się odejściem wód płodowych o godzinie 5:40 nad ranem. Uprzednio delikatne pobolewanie brzucha wieczorem dokładnie jak przed okresem,następnie jakby popuszczenie moczu,które z biegiem czasu nie ustępowało. Delikatnie sączyły się przed cały okres porodu. Skurcze, powolny postęp w rozwieraniu się szyjki, mordęga grożąca cesarką,której chciałam za wszelką cenę uniknąć.

Obie dałyśmy radę sprawić prezent urodzinowy memu mężowi,a jej tatusiowi pojawieniem się na świecie 29 marca 2014 roku.

A on?.. Trwał przy mnie z moją mamą. Na zmiane wchodzili do sali by dodać mi sił w oczekiwaniu na przywitanie maleństwa. To było naprawdę godne pochwały poświęcenie z ich strony. Coś za co jestem z nich dumna jak nigdy i z nikogo. Wiem dzięki temu,że właśnie na nich mogę w tym świecie liczyć naprawdę.

Mała ma cudne duże ślepka i śniadą cere:). Nie mogę doszukać się w niej choćby krzty podobieństwa do mnie :P. Ze skupieniem obserwuje otaczające ją przedmioty i ludzi.. Nie reaguje na wszystko płaczem,jednak i tak nie można zagwarantować czy tak będzie za troszke. Póki co nie zrozumiała jeszcze nadto możliwości jakie nadać może dziecięcy płacz. :)

Będąc zaledwie pare metrów od niej czuje strach.. Dopiero teraz zaczynam doświadczać tak prawdziwej opiekuńczości ze strony matki do dziecko :). Czas pokaże jak teraz wyglądać będzie to NOWE ŻYCIE:).