Dziś stała się rzecz straszna. Mama poszła gdzieś i nie było jej bardzo ale to bardzo długo. Mamusia raniutko powiedziała, że musi iść do pracy. Nie wiem co to jest, ale już tego nie lubię. Na szczęście został tatuś. Tylko, że on nie bawi się ze mną tak jak mama. Tata jest bardziej rzeczowy, że tak to ujmę ;) Na szczęście przyszła też babcia i trochę ze mną „pobrojarzyła”. Przez ten brak mamy to nawet jeść mi się nie chce. Smutno mi bo zawsze była obok a tu taka długa rozłąka. Za to kiedy przyszła to pierwsze kroki do mnie. Tatuś to chyba nawet był zazdrosny bo pierwsze buziaki dla mnie. I tak cudownie mnie przytuliła. Obie cieszyłyśmy się bardzo, że już się widzimy. Powiem wam w sekrecie, że mama to chyba do domu biegła bo jak wpadła to miała taki szybki i płytki oddech. Kurczę, aż szkoda spać, gdy mama w domu. Ale co zrobić gdy oczka same się zamykają?
Dlatego teraz śpię i śnię o weekendzie. Wtedy znów cały dzień spędzę z mamusią.