Wczoraj nadszedł ten dzień, w którym zabrałam się za porządkowanie szafy no i jak tak zaczełam oddzielać ubrania na teraz i na te (daj Boże!)po ciąży to się okazało, że w szafie zostały same prześcieradła, baldachimy i zaslony, które podobno sa ubraniami ciążowymi ;) Wielki karton z ubraniami na zaś... powędorwał wysoko, wysoko na szafę, a ja teraz bedę kombinowac jak wyglądać kobieco w firanie;) a tak poważnie to na całe szczęście mam kilka fajnych ciążowych lub nadajacych sie rozmiarem na ciąże ubrań, które kupiłam jeszcze przy pierwszym brzuszku i wyciagnelam je z szafyz z wielkim sentymentem. Teraz mój Brzuszek jest w centrum zainteresowania na nie ja więc zapominam o wcięziu w talii, które jeszcze jest, ale pewnie niedlugo zniknie i skupiam się na podkreslaniu tego co mam najpiękniejsze- brzuszka ze wspaniałą zawartoscią.

Wczoraj wybraliśmy się też z Mężolińskim na zakupy. M. garniturek, marynareczka stylóweczka, a żonka dżinsy z elastycznym pasem i narzutka bez guzików a jakże! Sam sex ;)

Chociaż nie należę do kobiet, które moga pochwalić się tym, że w ciąży rośnie im tylko "piłeczka" z przodu i od samego począstku idę tez na boki (pewnie to również wina slodyczy, które nigdy nie smakowały mi tak bardzo,a ktorych wcale nie powinnam jeść)to na szczęście wbijam się w ciążowe eski. 

Brzuszek już jest spory, większy niż przy Kamilce. Zaczynam 6 miesiąc cyzli bliżej jak dalej i chyba dopiero teraz zaczyna do mnie docierać fakt, że będę mieć następnego Dzidziusia i to Chłopczyka. Jetsem starsznie podekscytowana. Mam pewne wyrzuty sumienia. Przy 1 ciąży kobieta jest inna. Wszytsko sprawdza, czyta, analizuje. Ja sama kupowałam setki gazet o tematyce macierzyństwa,a teraz przyjęłam ciążę tak jakby jako kolej rzeczy, moją naturalna rolę do spełnienie, ktorej nie muszę zbytnio celebrowac i pokazywać całemu światu- patrzcie teraz jestem najwazniejsza, muszę sie nią jedynie cieszyć i dbać o nas. I tak właśnie jest. Mam nadzieję, że Krzyś nie będzie czuł się przez to gorszy od Kamilki, ale teraz tak sobie myślę, że podczas 1 ciąży bylam trochę egoistka  takim małym pępkiem świata, o który wszyscy musieli dbać;), a teraz jestem "dojrzałą kobietą" matką , która wieszajac firany głaszcze synka przez brzuszek ;)

Nie wiem jak długo pochodzę jeszcze do pracy. Coś ruszyło i to ejst ekscytujące, ale przysparza mi też dużo stresów. Plan jest taki, że poo urlopie, który zpalanowaliśmy na  połowę maja nie wrócę już do pracy, czyli bedę pracować pelnych 7 miesięcy ciąży, ale jak będzie ostetecznie to nie wiem.W tej kwestii wszystko się zmienia. Mimo, że potrzebuję kontaktu z ludźmi to czasem mam wrażenie, że zbyt duże tempo sobie narzucam, bo w naszej pracy inaczej się nie da.

W piątek byłam z Kamilką na szczepieniu. Ostatnia dawka 5w1. Masakra. Biedne dziecko. Bomba zastrzykowa. Wszystko skumulowane, ale zastanawiam się, czy to nie jest zbyt duże obciażenie dla takiego małego dzieciatka. Pani pielęgniarka uprzedzała mnie, że mała może gorączkować przez 3 dni i rzeczywiście od piątku wieczór dostala gorączki, która trzyma ja do dziś. Ten nasz mały urwis jest ciągle uśmiechnięty, żywy, nie daje po sobie poznać, że coś ją męczy. Jestem dumna z mojej córeczki i strasznie za nią tęsknię, bo wczoraj zawieźliśmy ją pod solidną opiekę Babci, żeby nie narazić jej na przeziębienie w dokmku, w ktorym Tata wskoczył na drabinę i wyręczył  mamę w myciu okien. Taki mąż to prawdziwy skarb, a Kamilka ma rozrywkę u Dziadków.

Następna wizyta u lekarza za tydzień. Cały czas jestem doobrej myśli. Nasz Dzidziuś rośnie zdrowy i silny:) 

Kocham!<3