Pamiętam dzień jak zawiozłam Kubusia pierwszy dzień do przedszkola,nie trzymał się mi kurczowo spódnicy jak dzieci innych mam,może dlatego że był wychowany tylko wśród dorosłych bo nie miał jeszcze rodzeństwa ani rówieśników w swoim wieku.Ażżżż nadszedł czas zakończenia tego roku przedszkolnego w tej miejscowości i z pania przedszkolanką Anioł do dzieci dosłownie,pierwszy raz spotkałam się z taka osobą.Młodziutka bo dopiero po studiach ale z takim podejściem napewno zajdzie daleko dzieci ja bardzo pokochał.Pani Ula rozdała wszystkim rodzicom zaproszenia na ten dzień,na 10 rano,zawiozłam Kubusia mąż akurat był w pracy więc nie mógł przyjechać.Zaczęło się wszystko od przedstawienia dzieci które śpiewały piosenki,tańczyły w podziękowaniu Pani Uli za trud,poświęcenie i miłośc im okazaną.Może by mnie to jakoś bardzo nie wzruszyło ale jak dzieciaki zaczęły śpiewać piosenkę Przedszkola Czas Już Minoł możecie sprawdzic repertuar w internecie łapie za serce chyba każdego dobrze że ja wzięłam ze soba chusteczki higieniczne płakałam jak bóbr ze wzruszenia starałam sie tylko ukryć łzy przed Kubusiem aby się nie pytał dlaczego...

Pani Ula wręczyła nam dekoracyjne kwiatki wykonane przez dzieci w ramach podziekowania za zaangażowanie w życie przedszkola,dla rodziców.Dzieci rozdały pani czerwone róże w momencie rozdania dyplomów z ukończenia przedszkola,i tak w ciągu 1,5 godziny zakończył się cały rok dla Kubusia jak i dla mnie tak jak w piosence tych Lat nie Odda Nikt :)