Opowieść wigilijna

Moja opowieść Wigilijna ?? Będzie dość długa i mam nadzieję i oby tak było.....ciekawa. Mam 10-miesięcznego braciszka Dominiczka. Jak to w tym już wieku, dzieciątko to jest bardzo łobuzowate. :D Wigilię mieliśmy bardzo pracowitą: od szóstej rano byliśmy na nogach. Wiadomo: pierożki, uszka, barszcz, ryby, karp.. Wszystko musi być dopięte na ostatni guzik.Biegaliśmy cały dzień, lataliśmy, pakowaliśmy prezenty. Bardzo się starałyśmy, by niczego nie zabrakło, by o niczym nie zapomnieć. Około 15 zaczęliśmy sie szykować, po 16 rozpoczęliśmy Wigilię. Wszystko przebiegało po naszej myśli.. Posiedzieliśmy, pośmialiśmy się. No to czas na Mikołaja.. Wszyscy byliśmy zajęci tym, by Mikołaja przedstawić jak najlepiej: siostra przebrała się za Mikołaja, mama z tata pomagali, to worek znaleźć, to to, to tamto... :) zapomnieliśmy w tym pospiechu o naszym malutkim Łobuziaku. A on do dziełaaaaaaaa: mamy 2 szafki z mikserami, urządzeniami do kuchni. Troszkę od czasu do czasu coś puknęło, coś stuknęło, ale jak powiedzieliśmy sobie: przecież malutki, dziesięciomiesięczny Dominiś nie zdemoluje całego domu.. Nonsens... My tu gadu gadu, by był Mikołaj a on?? Powyrzucał wszystkie urządzenia, przyrządy, miksery. Wchodzimy a tu po całej kuchni porozrzucane jest wszystko, Mikołaj wejść nie mógł bo by się przewrócił... Tak nas zadziwił, ponieważ niektóre rzeczy są naprawdę ciężkie a on dał radę bez problemu porozrzucać je po kuchni.. A zdążyłam dzień wcześniej wysprzątać obie szafki. I....by dodac troszke pikanterii....przyjechała do nas rodzina i 11 osób. Niestety... nie zdążyliśmy posprzątać... Ehhh, a od niedzieli wstawałysmy o 6 rano po to, by było wszystko na glancuś, picuś.. A tu...niestety... Mój najukochańszy braciszek nabałaganił hehe :D ale Kocham go najbardziej na świecie... Jest dla mnie wszystkim, wszystkim wszystkim.... <3 mój malutki Święty Mikołaj.... :*