Nasza  Córeczka kończy dziś tydzień. Jakie są moje spostrzezenia? Jestem mamą to trudne, ale czuję że to najpiekniejsze wyzwanie w moim życiu. Ciągle uczę się mojej Kamilki. Na szczęście w domu jest mama i pomaga mi. Specjalnie wzięła 2 tygodnie urlopu. Obserwuję ją, pytam gdy czegoś nie wiem. Długa droga przede mną. Wkrótce zostaniemy z Małą same w domu. Damy radę w końcu w nocy , gdy wszyscy śpią dogadujemy sie najlepiej na świecie.

Mała to aniołek. Daje się wyspać w nocy, dokazuje w dzień, lubi gdy tatuś ją kąpie. Jest śliczna. Chcę się nią zajmowac jak najlepiej. Wiem, że moje życie odmieniło się już na zawsze i żeby znaleźć trochę czasu dla siebie muszę się dobrze zorganizaować. Wszystko przede mną. Strach miesza się z niewyobrażalnym szczęściem. Mąż też przyzwyczaja się do Córeczki. jest  bardzo troskliwy. Pracuje wiec nie ma możliwości się nią nacieszyć .A ja nie wyobrażam sobie wyjścia  z domu, a co dopiero powrotu do pracy jeszcze dużo czasu będę w domu,ale czym jest 5 miesięcy przy całym życiu malucha. Szkoda, że musze pracować ;)

z dobrych wieści- promotor "klepnał" mi prace mgr. nareszcie skończy się ta męka. Muszę tylko znaleźc teraz mobilizację do wprowadzenia poprawek (potrzeba mi na to jakichś 2 dni), do 20 listopada musze ją złozyć  i koniec.