Emocjom dość:) Zadnego płakania,uzalania się i łapania doła! Moje drogie stwierdziłam ze to niema sensu,z takim nastawieniem po miesiącu chyba zwariowałabym.przez ciąze zaniedbałam swoich znajomych,zle sie czułam i nic mi się nie cciało,ale teraz jestem pełna energii i chęci zycia tego mojego prywatnego,przeciez nie musze siedziec cały czas w domu i mogę tez zaprosic kogoś do mnie:)  wiecie co? Zawdzięczam to znajomemu,z dawnych lat,tak dawno sie nie widzieliśmy i opowiedziałam mu wszystko co mnie przez te pare lat spotkało i to On uświadomił mi ze zycie jest tylko jedno i ze jak mamy dzieci to nie musimy rezygnować ze wszystkiego trzeba to tylko ograniczyc: on sam ma dwójke dzieci wiec pewnie wie co mówi:)Brakowało mi takiej osoby której mogłabym powiedziec to wszystko,wylałam to z siebie i od razu mi lepiej,naprawde:) W sobote pojade do Marcina to napewno sie ucieszy ze znów potrafie sie uśmiechać:) Moja kochana Masiunia jak zawsze grzeczna i co raz cięzsza ale jak  bardzo kochana:**całuję was wszystkie i dziee ktoś to wogóle czyta:) powodzenia :*