Kriokonserwacja przyniosła przełom

Na świecie żyje ponad 3,5 milionów ludzi poczętych „w probówce”. Gdyby ich zgromadzić, stworzyliby europejską metropolię wielkości Rzymu czy Paryża. Co roku liczba ludzi „z probówki” na świecie powiększa się o dwieście tysięcy. A w Polsce? W Polsce nie wiadomo, bo dzieci z in vitro nie są nigdzie „inwentaryzowane”.

Kriokonserwacja

W książce „Ponowny Akt Stworzenia” piszą o tym: Ian Wilmut, Keith Campbell (twórcy klonowania owcy Dolly) i Colin Tudge. – Chociaż sztuczne zapłodnienie jest proste technicznie, początkowo nie łatwo je było przeprowadzić. Nasienie musi być świeże, wytrysk zgrany z owulacją kobiety, co jest żenujące i kłopotliwe dla obydwu partnerów. Kriokonserwacja, zamrażanie i odmrażanie komórek bez ich zabijania, rozwinęła się w 1953 roku i radykalnie zmieniła sytuację. W szczególności ułatwiła zachowanie anonimowości dawcy. Jako praktyka medyczna sztuczne zapłodnienie ludzi naprawdę wystartowało w latach siedemdziesiątych XX wieku, a w latach 1978 roku samotne kobiety i lesbijki w Stanach Zjednoczonych mogły legalnie wnosić o sztuczne zapłodnienie przez anonimowego dawcę” – piszą angielscy naukowcy, którzy przypominają o przyjściu na świat w tym samym roku Louise Joy Brown.
I jeszcze jedno znane imię i nazwisko – pierwszego dziecka urodzonego z zamrożonego zarodka. To Zoe Leyland z Melbourne w Australii, urodzona 28 marca 1984 roku. Dziś kriokonserwacji dokonuje się rutynowo, a sam proces wspomaga sztuczne zapłodnienie na wiele sposobów. - Nowa technika zapłodnienia in vitro, czyli IVF (in vitro fertilization) jest olbrzymim skokiem do przodu w porównaniu do sztucznego zapłodnienia, ale i jego logicznym przedłużeniem - piszą angielscy badacze Ian Wilmut i Keith Campbell.