Kilka miesięcy przed pójściem do przedszkola

O tym jakie uczucia towarzyszą dziecku, gdy zaczyna chodzić do przedszkola i jak dziecko wcześniej przygotować do niego, rozmawiamy z Anetą Chojecką, psychologiem

czytaj więcej

Temat bardzo nam bliski gdyz nasz synek własnie niedawno poszedł do przedszkola .Staralismy się go przygotowac do tego wydażenia i poprzez dni adaptacyjne ( przedszkole znał juz bo odprowadzał starszą siostrę do przedszkola i bral udzial w imprezach przedszkolnych) rozmawialiśmy o przedszkolu i o tym jak tam jest ,wspólnie kupowaliśmy wyprawke .Synek poszedł do przedszkola razem ze starsza siostrą (sa w róznych grupach ale rano sa w jednej sali ) pierwszy dzień było fajnie ale potem pojawiły sie łzy i płacz mimo że siostra była z nim jednak wiedzial że mama i tata ida do pracy i oni musza isć do przedszkola że jest to nie uniknione .Panie mówiły że pierwszy miesiąc (czasem dlużej) zawsze jest trudny ale synek szybko się uspokaja i bawi się z dziećmi,robi prace plastyczne (czasem spocjalnie dla mamusi ) i na pytanie jak jest w pzredszkolu odpowiada że fajnie nadal zdarza się mu zapłakać rano jak ma zostać w sali a my musimy isc ale wiem że jest pod dobrą opieką i ze lubi bawić sie z dziecmi i uczyć (ostatnio nie chciał jeszcze wracac do domku z przedszkola bo tak fajnie sie bawił ) śpiewa piosenki,mówi wierszyki,opowiada i pokazuje prace które robli i jestem z niego bardzo dumna tak samo z córki która do przedszkola biegnie z radoscią (córka miała trudniej bo wiedziala że mama i brat sa w domku a ona musi zostać w przedszkolu ale dała rade i polubiła przedszkole i dopinguje brata i z duma pokazuje jak fajnie jest w przedszkolu ) .Zawsze mówimy dzieciom kiedy po nich przyjdziemy (synek często wieczorem pyta czy zawsze po nich przyjde a my odpowiadamy że zawsze czy będzie padać deszcz czy słonko świecić czy śnieg i wiatr czy nawet żabami bedzie sypać przyjdziemy po nich bo ich kochamy ) każdego dnia umawiamy się że przyjdziemy po podwieczorku i dotrzymujemy słowa bo wiem ze to wazne dla dzieci .Mam nadzieję że synek tak jak córka niedługo z uśmiechem bedzie biegl do przedszkola i ze duzo dobrego wyniesie z przedszkolnej przygody i nauki


[link widoczny po zalogowaniu] [link widoczny po zalogowaniu]

Według artykułu bardzo dobrze przygotowałam synka do roli debiutującego przedszkolaka dużo na ten temat rozmawialiśmy, spacerowaliśmy blisko przedszkola, uczyłam go wielu rzeczy potrzebnych w przedszkolu itp., ale muszę zauważyć, że każde dziecko jest inne i nam pierwsze dni i tygodnie w przedszkolu mijały bardzo różnie. Pierwszego dnia synek poszedł chętnie, drugiego mniej chętnie, a po tygodniu zaczął płakać, gdy go zostawiałam i w trakcie pobytu w przedszkolu. I według mnie płakał tylko dlatego, że to zachowanie było nagminnie powtarzane przez inne dzieci, a synek chcąc nie czuć się gorszy również zaczął płakać. Gdy płacz minął pojawiły się problemy ze zwleczeniem z łóżka i marudzenie: "Nie chcę do przedszkola" oraz wymyślanie: "Nie chcę , bo tam straszy". Lecz gdy to wszystko się przejdzie ze spokojem i konsekwentnie (bo zabranie dziecka z przedszkola moim zdaniem niczego nie załatwia - za rok może być jeszcze gorzej, a u nas 3 dzieci zrezygnowała ) to jest już tylko lepiej. A duma i szczęście, gdy dziecko nagle tyle już wie, rozumie, umie, bo nauczyło się w przedszkolu jest po prostu nie do opisania.

My na wybraliśmy prywatne przedszkole a syn przygodę zaczął na miesiąc przed 2 urodzinami. Wcześniej chodziliśmy raz w tygodniu na zajęcia organizowane w jednym z prywatnych przedszkoli. U nas nie było scen płaczu itp. W prywatnych placówkach nie ma w grupach dużej liczby dzieci i "ciocie" (tak zwracaliśmy się do opiekunek) miały mozliwość dużo bardziej indywidualnego podejścia do dziecka i pomocy w adaptacji. Sama mozliwość mówienia do wychowawczń "ciociu" sprawiała, że dzieci mniej się stresowały. Ja osobiście uważam, że więcej strachu przed zostawieniem dziecka jest w rodzicach niż w samych dzieciach.


Zapraszam do głosowania na Marcelka
[ebobas.pl]
[ebobas.pl]

Trzeba dużo z dzieckiem rozmawiac - tlumaczyc mu dlaczego bedzie musialo chodzic do przedszkola, co bedzie tam robilo i dlsczego nie moze byc w domu z rodzicami. Jesli dziecko przed pojsciem do przedszkola przebywalo tylko w towarzystwie doroslych - warto znalezc grupe dzieci w podobnym wieku i pokazac dziecku, że od teraz bedzie ono przebywalo w ich towarzystwie i sie z nimi bawilo. Dobrze jest tez pojsc kilka razy na wizyte do przedszkola, aby dziecko oswoilo sie z nowym miejscem i paniami przedszkolankami.