Jakiś czas temu brałamudział w konkursie na tym portalu, DZIECKIEM BYĆ..

Uwielbiam wspomnienia,wiec udział wzięłam...i wygrałam.

Długo czekałam na nagrodę,chociaz domyslalam się,ze moze to potrwać do około misiąca.

Ponieważ jestem na urlopie,wyjechałamn wczoraj z synkiem do kuzynki,ale chciałam też  na cmentarz na grób Babci,ponieważ mijała wczoraj 8 rocznica Jej śmierci. A ponieważ to w jednej miejscowości ,upiekłam dwie pieczenie na jednym ogniu,że tak powiem.

Zeszło się nam ,bo musiałam dojechać rowerem 6 km.,stamtąd na pociąg /mogliśmy też rowerem jechać,bo to kolejne 6 km,ale dziecię moje chciało jechać pociągiem/.Wracaliśmy o 15,więc na 16 w domu byliśmy, a tam? niespodzianka...

To znaczy-my czekaliśmy na tę niespodziankę.

I byliśmy miło zaskoczeni,gdy wwreszcie nagroda z konkursu dotarła...?szczerze mówiąc,też zastanawiałam sie,czy dotarł formularz/.

Dziecię moje się uśmiechnęło,natychmiast zaczęło rozpakowywać grę,w którą musiałam oczywiście z nim zagrać...

Resztę doczytajcie sami...