Odkąd dzieci poszły do przedszkola sama nie wiem co ze sobą zrobić. Najpierw całe 5 godzin wałęsałam się po domu, później zabrałam się za sprzątanie, a gdy w końcu z moich podłóg można było jeść stwierdziłam, że trzeba zająć się czymś innym.

I tak, pani Kasia, gospodyni za 5 groszy, zabrała się za pieczenie. Zawsze miałam do tego lewe ręce, ale teraz mam na to czas i podwójne chęci i nie ukrywam zaczyna mi to wychodzić. Jednak coś w tym jest, że trening czyni mistrza.

Na początek wzięłam pod lupę coś co nie ma prawa się nie udać. 

Dostałam przepis od swojej Chrzestnej i na prawdę jest przepyszny, a co najważniejsze NIE WYMAGA PIECZENIA ;)

Potrzebne składniki:

*6 małych opakowań petitków lub 1-2 duże

* masa krówkowa 500 ml

* masa karpatkowa ( 1 budyń śmietankowy i 1,5 szklanki mleka, ½ szklanki cukru, 1 płaska łyżka mąki ziemniaczanej i 1 płaska łyżka mąki pszennej ) - dla leni można kupić w sklepie gotową masę;)

* 1 margaryna lub masło

* ½ litra śmietany kremówki 36 %

* 2 opakowania śmietan fixu

* gorzka czekolada

I zabieramy się za robienie:

Prostokątną blachę wykładamy folią aluminiową. Na dnie układamy jedną warstwę herbatników, na ciasteczkach rozsmarowujemy masę krówkową. Na masie układamy drugą warstwę herbatników.

Przygotowujemy masę karpatkową: proszek budyniowy mieszamy z mąkami i mieszamy z około 0,5 szklanki zimnego mleka. ZGotujemy resztę mleka i jak będzie się już prawie gotować dodajemy cukier. Następnie wlawamy rozmieszany proszek budyniowy i gotujemy mieszając. Masa musi przestygnąć, by nadawała się do użytku. Ucieramy margarynę/masło i dodajemy po 1 łyżce budyniu cały czas ucierając. Gotową masę karpatkową wykładamy na herbatniki. Przykrywamy kolejną warstwą ciasteczek. Ubijamy śmietanę a pod koniec ubijania dodajemy śmietan fixy (nie dodajemy cukru). Ubitą śmietanę wykładamy na ostatnią warstwę herbatników. Posypujemy utartą gorzką czekoladą. Schłodzamy.

Już jako doświadczona "kucharka" wiem, że warto zacząć od masy karpatkowej. Będzie ona sobie schładzała, a my będziemy mieć czas na zabawę z dziećmi :)

Efekt? Rewelacyjny. Przepyszne ciastko, które w błyskawicznym tempie znikało z talerza. A Lenka widząc co się dzieje zabarała kilka kawałków i schowała pod poduszkę, żeby było na później :)