Po co lekarz, skoro nic z dzieckiem się nie dzieje?

Aby nie przeoczyć nieprawidłowości, w pierwszym roku życia dziecka należy pilnować comiesięcznych wizyt kontrolnych u pediatry. Lekarz na bieżąco ocenia przebieg rozwoju maleństwa, a w razie konieczności zleca wykonanie badań dodatkowych.

Tylko regularne badania profilaktyczne dziecka pozwalają wykryć we wczesnym stadium ewentualne nieprawidłowości w jego rozwoju lub chorobę, co jest bardzo ważne, bo im wcześniej będziemy im przeciwdziałać, tym lepsze będą efekty.

Noworodek, zaraz po przyjściu na świat, jeszcze w szpitalu, przechodzi badania przesiewowe. W drugiej dobie życia dziecku pobiera się krew włośniczkową z pięty, by zbadać, czy nie ma wrodzonej niedoczynności tarczycy i fenyloketonurii. Ich wczesne rozpoznanie jest bardzo ważne, gdyż jedynie rozpoczęcie leczenia w okresie wczesnodziecięcym zapobiega nieodwracalnemu uszkodzeniu ośrodkowego układu nerwowego.

Najpóźniej w 3. dobie życia dziecko ma badany słuch.
U dziecka z niedosłuchem nauka mowy jest bardzo ograniczona, dlatego ważne jest wczesne wykrycie problemu. Maluch, u którego stwierdzi się poważną wadę słuchu, dostaje aparat słuchowy, dzięki któremu słyszy i bez przeszkód uczy się mówić.

Badanie słuchu przeprowadza się metodą otoemisji akustycznej (OAE). To analiza tzw. cichych dźwięków emitowanych przez ludzkie ucho. Służy do tego proste w obsłudze urządzenie wielkości słuchawki telefonicznej. Badanie trwa ok. 5 minut i jest bezbolesne. Wyniki podaje się od razu.

W momencie wypisu ze szpitala rodzice dostają skierowanie na badania stawów biodrowych. — Do poradni preluksacyjnej trzeba się zgłosić około szóstego tygodnia, by ortopeda ocenił stan stawów biodrowych w badaniu USG — wyjaśnia dr Grażyna Jędrzejczyk, pediatra z Centrum Medycznego Enel-Med.