Ocena:
oceń

rozmiar czcionki

|

|

|

|

Zespół Aspergera. Pierwsze symptomy

Dinozaury i liczby ważniejsze niż koledzy

O rozpoznawaniu zespołu Aspergera u małych dzieci rozmawiamy z Andrzejem Gardzielem, specjalistą psychiatrii dzieci i młodzieży

Objawy zespołu Aspergera stają się dostrzegalne dopiero w przedszkolu albo szkole, gdzie daje znać o sobie brak kompetencji społecznych, niezdolność funkcjonowania dziecka w grupie rówieśniczej.

Fot. iStockphoto

Objawy zespołu Aspergera stają się dostrzegalne dopiero w przedszkolu albo szkole, gdzie daje znać o sobie brak kompetencji społecznych, niezdolność funkcjonowania dziecka w grupie rówieśniczej.

Ewa Kozakiewicz: Po czym można poznać zaburzenia zwane zespołem Aspergera? Czy można o nich mówić jako o „lżejszym” rodzaju autyzmu?

 

Andrzej Gardziel, specjalista psychiatrii dzieci i młodzieży: Lorna Wing - jedna z wielkich postaci badań nad autyzmem - rozumiała zespół Aspergera jako specyficzną postać autyzmu. Obecnie jest zaliczany do tzw. spektrum zaburzeń autystycznych. Różnica między autyzmem a zespołem Aspergera zasadniczo polega na tym, że dzieci autystyczne tworzą „swój świat" w obszarze stymulowanych przez nie doznań zmysłowych, a dzieci z zespołem Aspergera odgradzają się od naszego świata przez specyficzną izolowaną aktywność intelektualną. Mają swoje osobliwe pasje i zainteresowania, nieraz wyjątkowe uzdolnienia i tylko w ich wąskim zakresie potrafią nawiązywać znakomity kontakt z otoczeniem. Można powiedzieć, że żyją w kręgu swoich własnych obsesji i fiksacji. Te dzieci jakby „przywierają” do pewnego tematu i w jego zakresie gromadzą w umyśle wszystko, co może go dotyczyć np. z obszaru geografii świata, historii dinozaurów, czy podboju kosmosu.

 

Jakie jeszcze są różnice między dziećmi autystycznymi a z zespołem Aspergera?

W odróżnieniu od typowych autystyków, którzy często zadziwiają swoją sprawnością ruchową, dzieci aspergerowskie są przeważnie niezgrabne, brakuje im dobrej koordynacji psychoruchowej, co zalicza się nawet do kryteriów diagnostycznych w zespole Aspergera. Innym kryterium odróżniającym je od dzieci autystycznych jest dobry rozwój mowy - od strony formalnej. Pytanie czy zespół Aspergera jest „wyższą" formą autyzmu z powodu szybszego rozwoju umysłowego tych dzieci, czy też formą „zastępczą" z powodu ich małej sprawności motorycznej, jak dotąd pozostaje bez odpowiedzi. Wspólną natomiast cechą dzieci autystycznych i aspergerowskich jest głębokie upośledzenie odczuwania emocji i intencji innych osób, rozumienia sytuacji społecznych.

 

Czy symptomy zespołu Aspergera dają się przeoczyć, gdy dziecko jest małe?

Faktycznie, zaburzenie często jest rozpoznawane dość późno. Rodzice spostrzegają takie dziecko jako trochę dziwne, ale wysoko uzdolnione pod pewnymi względami, a więc dobrze się zapowiadające.

Problem staje się dostrzegalny dopiero w przedszkolu albo szkole, gdzie daje znać o sobie brak kompetencji społecznych, niezdolność funkcjonowania dziecka w grupie rówieśniczej. Przeoczyć zespół Aspergera jest łatwo w domu rodzinnym, trudniej poza nim. Nie istnieje też wyraźna granica pomiędzy dziećmi z zespołem Aspergera a zdrowymi dziećmi utalentowanymi w pewnych obszarach, a mało kompetentnymi w relacjach społecznych lub też bardziej zainteresowanymi swoimi pasjami niż kontaktem z ludźmi. Dlatego trudno być pewnym, co do takiego rozpoznania przed szóstym czy siódmym rokiem życia dziecka.

Zdarza się i tak, że dziecko z niezdiagnozowanym zespołem Aspergera radzi sobie w grupie rówieśniczej. Jest odmienne, ale przystosowane. Bowiem tak jak człowiek może nauczyć się języka obcego i żyć w obcym kraju, tak dziecko z zespołem aspergerowskim może nauczyć się zachowań społecznych, mimo że nie ma ich w sobie. Dziecko z tym zaburzeniem, przy pomocy rodziny potrafi się dostosować do otoczenia, żyjąc dalej w swoim świecie myśli i idei. Dzieci z zespołem Aspergera tworzą swój własny świat poprzez swego rodzaju autostymulację intelektualną. Niezwykle ważna jest reakcja na te dzieci otoczenia, najbliższej rodziny. Rodzice empatycznie wyczuwający dziecko mogą sami z siebie (nawet bez pomocy terapeutów) przystosować je do życia społecznego, przede wszystkim pomagając mu uświadomić sobie niedostatki i pomagając znaleźć sposoby ich przezwyciężania.

 

Strona: 1 2
Oceń artykuł:
nie lubię lubię to | Bądź pierwszym który to lubi.

Komentarze

  • barbarakaliska | 29-03-2015 19:08:38

    Ciekawy ten podrzucony artykuł / wywiad. Ja znalazłam w sieci też trochę więcej informacji o tej chorobie, a raczej zaburzeniu - tak gdyby ktoś potrzebował
  • kamiika | 09-08-2016 14:37:31

    Nie dajmy się zwariować. Spotykam wiele matek, które podejrzewają i Aspargera i autyzm i inne zaburzeenia umysłowe u swoich maluchów , że to niewiarygodne. Myślmy logicznie i nie dajmy sie panice

Poczytaj również

Warto zobaczyć

Rozszerzanie diety dziecka

Polecamy

Dr n.med. Wojciech Feleszko

Czego oznaką jest trzęsąca się bródka u noworodka i małego niemowlaka?

Ostatnio zauważyłam u 2,5 miesięcznego dziecka, że czasami drży mu broda. Wygląda to tak, jakby było mu zimno. Zdarza się to podczas kąpieli, albo jak się go podnosi. Czy to jest normalny odruch?

czytaj

Jak łagodzić świąd ospy? Sposoby na swędzące krostki

Ospa wietrzna. Jak złagodzić uporczywy świąd ospy?

Ospa wietrzna to zakaźna choroba wirusowa, do niedawna uważana za typową chorobę wieku dziecięcego, którą „trzeba przejść”. Szczepionki przeciw ospie wietrznej są dostępne – ale są niestety płatne, dlatego większość dzieci ciągle musi się zmagać z chorobą...

czytaj

Przed kąpielą trzeba było ogrzać pomieszczenie elektrycznym piecykiem, żeby dziecko nie wrzeszczało jak odzierane ze skóry.

Jak to było, być rodzicem w PRL?

Jesteś zmęczona, niewyspana i wiesz, że w najbliższym czasie nie odpoczniesz. Sterta do uprasowania, obiad do ugotowania, spacer z dzieckiem i przed nim trzeba doprowadzić się do porządku. A twój dzidziuś wciąż płacze. Możesz wierzyć lub nie, ale młoda...

czytaj

Co sądzisz o tym, by każda kobieta mogła zażądać porodu w drodze cesarskiego cięcia?



Zobacz wyniki ankiety, skomentuj